Kas
Bu gece farkettim ki hayatımız hep belkilerle ve keşkelerle dolu. Belki yaparız, belki ederiz diyoruz hep, keşke yapabilseydik, keşke olsaydı. Yaşayamadığımız yaşamak istediğimiz anları hayal ediyoruz. İstiyoruz arzuluyoruz bir çok şeyi. Ama hep belki diyoruz, hep belki ile başlayan cümleler kuruyoruz, keşke olsaydı, keşke olabilseydi diyoruz. Hep erteliyoruz belki de yapamayacağız, bizim olmayacak güzel hayallerin peşindeyiz. Belki hayat sürüklüyor bizi bu duruma belki de biz kendimiz sürüklüyoruz kendimizi. Ne kadar üzücü. Keşkeler ve belkiler hayatımızın vazgeçilmez bir parçası olmuş artık. Hep denir; keşke keşke diyemeseydik. Keşke keşke ile başlayan cümleler kuramasaydık. Doğdudur bu hemde çok doğru ama acaba nedir insanı keşkelere yiten sebep ? Hayaller mi, aç gözlülük mü, umutlar mı, aşklar mı, sevgiler sevdalar mı? Bu sorunun cevabı kişiye göre değişir diye düşünüyorum. Biliyorum ki hayatta keşkeler ve belkiler eksik olmayacak. Belki erteleyeceğiz hayallerimizi, özlemlerimizi, sevgilerimizi ve isteklerimizi. Belki de hiç yaşamayacağız ama yine de hayatın herşeyiyle güzel olduğunu biliyorum.
Hayatınızda keşke dediğiniz herşeyin iyi ki olmuş olması dileğiyle…
Tutmuşlar kendi çaplarında mesaj, yorum gönderip güya onlar da benden acısını çıkarmaya çalışıyorlar. Yazılanlar benim için sorun değil tek tuşla herşeyi iptal edebilir ve kaldırabilirim. Neyse lafı fazla uzatmayacağım buna şuan gerçekten vaktim yok. Diyeceğim o ki zaferi tebrik etmeli ona buna bulaşıp da seviyesizliğinizi belli etmeye gerek yok. Kendine ve seviyesine güvenen de oturup adam gibi tartışır. Fenerbahçe Kadıköy’de Galatasaray’ı yener bu böyle geldi böyle gider umutlanmanın, boşuna uğraşmanın anlamı yok 
Biliyorum galatasaraylı arkadaşlar çok kızacaklar ama ne yapalım biraz sevinmek biraz da takılmak gerekli. Ne olursa olsun fenerin ölüsünün bile galatasarayı çok rahat yenebileceği herkes tarafından bilinen bir olay 